Trenując karate i ju jitsu napotykałem na swojej drodze nie tylko mistrzów walczących wręcz, ale również zręcznie posługujących się bronią białą. Zainteresowanie bronią kobudo, podsycane utrzymywanymi kontaktami i udziałem w licznych seminariach skutkowało również okazjonalnym jej wprowadzaniem do własnych treningów, jako urozmaicenia dla stałych elementów zajęć. Wreszcie w ostatnich latach zainteresował mnie miecz japoński, którego tajniki zacząłem zgłębiać z dużą pasją. W tym samym czasie, dzięki współpracy z Mistrzami skupionymi wokół IMAF Europe zetknąłem się po raz pierwszy ze Sport Kenjutsu.

W pierwszej połowie 2013 roku pozytywnie zaliczyłem kurs instruktorski o specjalizacji Sport Kenjutsu, co jeszcze tego samego roku zaowocowało rozpoczęciem zajęć w nowej sekcji, promocją tej dyscypliny i popularyzacją w Federacji IMAF Polska. W 2014 roku wraz z sensei Michałem Żuchelkowskim i sempai Markiem Pilarczykiem opracowaliśmy i wydaliśmy "Podręcznik szermierki japońskiej", który stał się narzędziem dla wielu nowych adeptów tej dyscypliny. Ta sportowa odmiana szermierki japońskiej, dająca możliwość praktycznego sprawdzenia poznanych technik w bezpośredniej, dynamicznej walce bez narażania siebie i przeciwnika na kontuzje sprawiła, że poczułem się jeszcze bardziej zmotywowany do poznania sztuki związanej z ken - mieczem japońskim. Chociaż jest to droga nieco okrężna w porównaniu do tradycyjnych sztuk kenjutsu, iaijutsu czy iaido, to jednak prowadząca do konkretnego celu, poszerzająca horyzonty adepta sztuk walki, mogąca dać dużo radości, a także satysfakcji z sukcesów w rywalizacji sportowej.

Sport Kenjutsu warto popularyzować zarówno wśród dzieci, hołdując hasłu "wychowanie przez sport", jak również wśród starszych sympatyków Sztuk Walki, dając jednym i drugim ciekawą formę aktywnego spędzenia czasu i namiastkę bycia chociaż przez chwilę japońskim wojownikiem. Wracając do zagadnienia sztuki - systematycznie dokładając do sportowego Kumi Tachi także ćwiczenia z bokken (drewniany miecz), wiadomości i umiejętności tradycyjnych form z różnych szkół miecza (w naszym przypadku najczęściej Seitei Iai) oraz Tamashigiri (cięcie mat ryżowych), które praktykujemy coraz częściej możemy powiedzieć, że "zamykamy koło", które stanowi w pełnym znaczeniu sztukę Kenjutsu. W moim przypadku uwieńczeniem etapu pracy z mieczem był w 2015 roku zdany egzamin komisyjny na pierwszy stopień mistrzowski Dan w Kenjutsu, co zobowiązuje i daje dalszą motywację do zgłębiania tej sztuki.